Naar de top van de wereld

Onze reis, Leon en ik, op 2 maart naar Nepal begint door eerst via Delhi naar Kathmandu, Nepal te vliegen. Is het een heel gedoe om voor India een visum te krijgen dan is dit voor Nepal een verademing te noemen. Dit visum kan bij aankomst op de luchthaven, men dient dan een pasfoto en contant geld (US Dollars) mee te nemen, eenvoudig worden verkregen. Info invullen, betalen en klaar is Kees in 5 minuten. Na deze formaliteiten worden we opgewacht en naar ons hotel gebracht. We worden meteen geconfronteerd met de gezellige chaos van rinkelende fietsbellen, straatventers, verdwaalde koeien, toeterende tuktuks en bedelende sadhu's. Toch is Kathmandu veel gestructureerder en ordentelijker dan wat we in India gewend zijn.



Ons hotel ligt in Thamel, de toeristen/backpackerswijk van Kathmandu, waar het wemelt van de vele winkeltjes. Een van de voordelen is dat je avonds gemakkelijk een lekker restaurantje kunt uitzoeken. Nadat we ons intrek in het Family Home hotel hebben genomen wandelen we door de wijk Thamel en eten op ons gemak in een van de vele restaurantjes.



De volgende ochtend gaan we na ons ontbijt met een auto met chauffeur van het hotel naar de 12e eeuwse stad Bhaktapur. Deze stad, door de UNESCO uitgeroepen als 'Stad van de Gouden Tempels', heeft één van de mooiste pleinen ter wereld met paleizen, kloosters en pagoda's. Hier is bv de bekende film zoals 'Little Buddha' opgenomen. Doordat er tot nu toe weinig westerse invloeden zijn geweest en er vrijwel geen gemotoriseerd vervoer in het centrum is toegestaan, waan je je hier in de middeleeuwen. De opbouw van deze stad lijkt in vele opzichten op die van Kathmandu. Zo vind je in beide plaatsen een Durbar Square waaromheen de belangrijkste tempels gelegen zijn. Het is heerlijk om in de straatjes rond te dolen en te genieten van al het fraaie houtsnijwerk. Tijdens het wandelen, zien we onderweg vrouwen die op straat met de was bezig zijn of hun haar aan het wassen zijn. Het belangrijkste verschil met Kathmandu is dat het hier in Bhaktapur beduidend rustiger is.



Vanuit Bhaktapur rijden we 5 km verder naar de prachtig gelegen tempel van Changu Narayan.
Changu Narayan is één van de belangrijkste monumenten uit de Kathmandu vallei en ligt op 6 km ten noorden van Bhaktapur op een hoogte van 1541 meter boven de zeespiegel. Dit monument is niet alleen bijzonder als religieuze plek, maar ook op artistiek, cultureel en historisch vlak. De plek staat bekend onder verschillende namen, maar de meest bekende op dit moment is Changu. Hier wordt de God Vishnu, de beschermer van de wereld, aanbeden door de Hindoes als Narayan en door de Boeddhisten als Hari Hari Hari Vahan Lokeshwor. Dit monument behoort tot de zeven plaatsen in Kathmandu die als werelderfgoed werden genoteerd op de lijst van de UNESCO. Volgens de legende was dit de plek waar Vishnu zich terugtrok in een boom, na vervloekt te zijn door Guru Sukracharya voor het doden van een Brahman, Sumati genaamd.



Na ons bezoek rijden we terug naar Kathmandu en eindigen de dag in Bodhnath waar je de grootste stoepa van Nepal, doorsnede van 100 meter, kunt bewonderen. Zodra we de poort binnengaan, vallen meteen de alziende, doordringende ogen van Boeddha op, die op elk van de vier zijden van de toren boven de stoepa geschilderd staan. Tussen de ogen bevindt zich het teken van verlichting en het symbool van eenheid. Het punt tussen de ogen is het derde oog, waarmee Boeddha naar binnen kijkt en zichzelf beschouwt. De ogen van Boeddha zijn altijd open, zodat hij de wereld en de daden van de mensheid kan gadeslaan. Blauwe (hemel), witte (wolken), groene (water), gele (aarde) en rode (vuur) katoenen lappen, bedekt met citaten uit de heilige geschriften, worden aan lijnen geregen en bevestigd aan de torenspits van de stoepa. Men gelooft dat de gebeden verspreid worden door deze vijf elementen.



Nabij de stoepa vinden we alle rust en vrede. Natuurlijk heeft de chauffeur een familielid die werkt in een van de terrsjes. Vanaf de rooftop hier en bij een biertje, Mount Everest, en lekkere sandwich volgen we het kleurrijke spektakel van de passerende Nepalezen.
Rond de stoepa staat een twee meter hoge muur met 147 nissen voor gebedsmolens met de mantra 'Om mani padme hum'. Gelovigen lopen met de wijzers van de klok mee om de stoepa en draaien de gebedsmolens rond in de overtuiging dat hun gebeden zo de kosmos in worden geslingerd. Sommige gelovigen hebben een mala in de hand om hun gebeden de hemel in te prevelen en zo zeven keer rond de stoepa te lopen. Een mala bestaat uit 108 kralen. Bij iedere kraal wordt de mantra 'Om mani padme hum' opgezegd: "O juweel in de lotusbloem".



S’avonds gaan we verder met het jagen op souvenirs en na door de wijk te hebben gewandeld nemen we een lekkere massage om ons te ontspannen. De prijzen zijn ook hier onderhevig aan je vakmanschap in afdingen. Uiteindelijk is alles beduidend goedkoper dan India. Zelfs in deze toeristische omgeving.



Op de laatste dag staan we vroeg op voor onze Mountain Flight. Letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van onze reis. Het is mistig en daarom heeft onze vlucht van 06:45 een uur vertraging. Uiteindelijk vertrekken we dan toch voor ons hoogte punt. We vliegen over een gebied van 8000 meter hoogte! Als leiddraad hebben we een mapje waarop de bergen in de volgorde van passeren staan afgebeeld. De stewardess wijst ons af en toe een berg aan, zodat we ons gemakkelijk kunnen oriënteren. We vliegen over bergketens zoals de Cho Oyu, Kachenjunga, Makalu en de Everest. De vlucht duurt 55 minuten en geeft een zeer goede indruk van de gehele Khumbu regio. Een voor een mogen we de cockpit bezoeken en krijgen zo een mooi uitzicht op de Everest.
De avond ervoor zijn we wezen shoppen om van de laatste Nepalese rupees af te komen.



Op de derde en laatste dag aan Nepal gaan we vanmorgen naar Swayambhunath
Vijfentwintig eeuwen geleden zou de legendarische Manjushri over het prachtig turquoise meer gevlogen zijn, waar zich nu de vallei van Kathmandu bevindt. In het midden van het meer dreef een lichtgevende blauwe lotusbloem, met de eeuwige vlam van Adibuddha die door pelgrims vereerd werd. De Oerbuddha had voorspeld dat op de plaats van het meer ooit een heilige stad zou ontstaan. Manjushri pakte zijn Magische Zwaard van Wijsheid en sloeg met één slag een gat in de rand van het meer, dat leegstroomde. Zo ontstond de groene vallei van Kathmandu. Op de plaats van de lotusbloem staat nu de stoepa van Swayambhunath, waarin de lotus met de heilige vlam zou zijn ondergebracht. Volgens de legende zou Manjushri in Swayambhunath zijn haar hebben laten knippen. Uit elk haar groeide een boom en de luizen werden apen. Er zijn 365 trappen om deze tempel te bereiken. We laten ons echter met de auto naar boven rijden en nemen de trap na afloop van dit bezoek aan de tempel. De goudgekroonde stoepa ligt op de top van een berg en het uitzicht over Kathmandu is adembenemend. Vanwege de vele apen die hier rondhangen wordt deze tempel ook wel de ‘Apentempel’ genoemd.



Rond de middag vertrekken we uit Kathmandu en rekenen in het hotel af voordat we nog even lunchen. Bij het ophalen van de bagage hangt de hotellier ons een wit sjaaltje om onze nek, als teken voor een behouden thuiskomst. De reis terug naar Aurangabad gaat via Delhi en hier zien we vanuit het vliegtuig het Himalaya gebergte weer. Het is nu nog mooier en imponerende dan vanmorgen. De lucht is helder en alles is vanaf deze hoogt mooi overzichtelijk.