Eerste reisverslag uit Indonesie, Java en Bali

Selamat datang,
Hier ons eerste vermoeiend bericht uit Indonesië,
Afgelopen zaterdag 19 September vertrokken we voor onze lang geplande reis. Na een stop-over in Dubai van 4 uur arriveerden we om 16:00 uur locale tijd in Jakarta. Na de douane activiteiten te hebben afgerond bleek het een heel gedoe om een doorvlucht te regelen naar Yogyakarta. We besloten hierop maar de trein te nemen die vanuit het centrum Jakarta vertrok. Na nog net onze eerste Nasi Goreng te hebben gegeten vertrok de trein precies op tijd om 20:00 naar Djokja. Ondanks dat we luxe stoelen en AC hadden was het niet erg comfortabel en konden we slechts hazenslaapjes maken. Om 05:00 arriveerden we uiteindelijk op onze plaats van bestemming. Gelukkig was het hotel gebied niet ver weg. Na een kort wandelingetje waren we in ons hotel. Na een verfrissende koude douche konden we de wereld weer aan.
Ons eerste uitstapje was naar de Borobudur welke op zo’n 42 km buiten de stad ligt. De Borobudur is het grootste Budhistische tempel complex in de wereld en niet lang geleden geheel gerestaureerd. Het voordeel van zo vroeg beginnen is dat je een lange dag kan maken. S’middags zijn we naar de Prambanan geweest. Hier is het restauratie werk, welke in 2004 gereed gekomen was, geheel teniet gedaan door de aardbeving van 2006. Vrijwel alle tempels hebben beschadigingen en meer dan de helft van de tempels zijn ingestort. De Prambanan was het Hindoeïstische antwoord op de Borobudur en afgerond in ca 900.
We vonden de Borobudur groot en mooi maar niet te vergelijken in grootte met Angkor Wat in Cambodja. Zoals in zo veel landen betaal je ook in Indonesië als buitenlandse toerist een extra hoog entreegeld voor de meeste attracties.
Ons hotel ligt in een zijstraat, Sosrowwijayan, van een van de beroemde winkelstraten van Yogyakarta nl. Malioboro. Dit is een gezellig gebied waar je behalve veel hotelletjes ook veel restaurantjes ed. vindt. Helaas voor ons is afgelopen zondag de ramadan afgelopen en viert het voor 90% Islamitische Java feest en houdt het vakantie. Gevolg is dat vrijwel alle restaurants gesloten zijn en de hotels vol zijn. We hadden geluk dat we vanmorgen erg vroeg waren en dus nog “keus” hadden. Van toeristen die later arriveerden begrepen we dat het slikken of stikken was als er al een kamer beschikbaar was. De prijzen in hotels en restaurants zijn, overeenkomstig deze hoogtij, gemakshalve met 25% naar boven aangepast. Na een aantal verfrissende Bintangs en een maaltijd zijn we relatief vroeg naar bed gegaan.
De andere dag zouden we lekker niksend doorbrengen en werden we pas om 10:30 wakker. Hoe zou dat toch komen na zo’n reis en eerste dag? Op ons gemak gedoucht (koud water) en brunch genuttigd en hierna zijn we naar de Craton van Yogyakarta gewandeld. Verrassend is dat vanwege het afgelopen Ramadan deze gesloten is. Via een vrijwillig zichzelf aanbiedende gids hebben we het waterpaleis in de craton bezichtigd en komen we, verrassend!, uit bij de batikshop van z’n moeder.
Na bezoek aan de vogeltjesmarkt namen we de becek (riksja) terug naar ons hotel om de reis naar de Bromo vulkaan te regelen voor de volgende dag.
Na een busreis van 14 uur kwamen we eindelijk om 23:30 in Bromo aan. De meeste Javanen hadden deze dag uitgezocht om vanuit hun vakantie weer terug naar huis te gaan. De ca 350 km reis duurde daarom zo lang. Na een nachtrust van 3 uur vertrokken we om 04:00 om de zonsopkomst boven de Bromo vulkaan te bewonderen. Sta je na 5 minuten in een file met Jeeps want ook de lokals willen als afsluiting de Bromo bij zonsopkomst bekijken. Halverwege de weg naar het viewpoint stranden we om de opkomst te zien anders zouden we alles helemaal missen. Het uitzicht moet gezegd worden is mooi. Hierna beklimmen we de krater om de bedwelmende rook in te kunnen ademen voordat we voor weer een reis doorgaan naar Sempol voor ons bezoek aan de vulkaan Ijen. De afstand is slechts 170 km maar toch doen we er ca 7 uur over om in ons hotel te komen. Nu is het niet het drukke verkeer maar de erbarmelijk slechte weg die ons parten speelt. Om 04:00 worden we gewekt om de vulkaan in de vroege morgen te kunnen beklimmen. Om 05:45 starten we onze 3 km lange beklimming. Op weg spotten we onze eerste aap in het wild. Onderweg zien de de eerste dragers die terugkomen met de gewonnen Zwavel. In 2 mandjes zit tussen de 50-80 kg aan zwavel een haast onmenselijke opgave voor deze zo teer lijkende Javanen. Op de top genieten we van het uitzicht over de vulkaan en zijn turkooizen kratermeer en zien de gele zwaveldampen beneden opborrelen. We dalen via een steil rotspad af naar de kratervloer. De dragers moeten op hun rubberen kaplaarsjes omhoog met ca 60 kg Zwavel op hun nek!!! Na de afdaling kunnen we we weer in slaap gedommeld worden in ons busje die ons nu wegbrengt naar de haven voor onze oversteek naar Bali. Om 11:55 komen we in de haven aan vanwaar de boot op 12:00 vertrekt. Na de overtocht lopen we in Gilmanuk naar de bus terminal waar we net tijd hebben onze bagage op de bus te laden en hup hij vertrekt gelijk. De bus is vol en we worden ergens tussen gewrongen. Onderweg blijkt dat de bus nog maar half leeg was want er blijken nog veel meer mensen bij te kunnen. Na 2 uur, waarbij ik haast kramp krijg van het kleine zitplaatsje, zijn we in Lovina Beach.
We nemen ons intrek in een bungalow wat in eerste instantie er uit ziet als een Tempel en gaan relaxen op het strand. Opvallend is dat op Java je geen honden aantreft. (Moslims mogen geen huisdieren hebben, maar wel gesluierde vrouwen) en hier op Java zie je wel de (zwerf)honden en ongesluierde vrouwen. Na een prima nachtrust is het lekker relaxen aan het zwarte vulkaan strand van Lovina. Leuke restaurantjes en Happy hours voor de noodzakelijke ontspanning.
Zo, jullie zijn weer bij van onze verwikkelingen van deze eerste week relaxen in Indonesië.

Selamat Jalan

John en Ingrid.