Vakantie in de bus

Hello Folks,

Sinds de laatste maal dat ik schreef is er weer een heleboel gebeurd. Momenteel ben ik in Pucon, Chili, wat zomers een zeer toeristische en drukke vakantie bestemming heeft. Momenteel is hier het hoogseizoen over en is het erg rustig.
Laten we beginnen bij het begin.
De laatste keer dat ik schreef was ik in Ushuaia, wat lokaal bekend staat als het einde van de wereld of het begin van de wereld. Maandag 12 maart arriveerde ik daar en heb toen eerst een paar huishoudelijke zaken geregeld zoals de was doen, mijn vervolgreis boeken ed.
S´middags ben ik de gletsjer ´Martial´ wezen beklimmen. Dit mag nauwelijks de naam gletsjer verdienen, zeker na mijn bezoek aan Antarctica en de Perito Moreno in El Calafate (later meer en zie hiervoor de foto´s). Het uitzicht over Ushuaia vanaf de gletsjer Martial is echter weer aardig. Het weer zit voorlopig nog mee en tot nog toe heb ik slechts 2 dagen regen gehad waarvan dus 2 in het Nationaal Park Torres del Paine in Chili.
Vanuit Ushuaia ben ik gevlogen naar El Calafate in Argentinië. Hier ben ik dezelfde middag nog naar de gletsjer Perito Moreno gegaan. Deze gletsjer wordt tezamen met vele andere uit dezelfde sneeuwmassa gevoed op de grens van Argentinië en Chili. Dit is naar verluid het enige sneeuwveld in de wereld waar de gletsjers nog groeien in plaats van afnemen. De Perito Moreno is een zeer indrukwekkende gletsjer welke als een rivier van sneeuw uit de bergen stroomt in een meer. De monding van deze gletsjer is 4 kilometer wijd en 2 kilometer breed. Hierdoor sluit hij het gehele meer af wat als gevolg heeft dat er indrukwekkende taferelen ontstaan, als de gletsjer tot voorbij de overkant van het meer de doorstroming van dit meer blokkeert en daardoor oiv de toenemende waterdruk ineenstort. De gletsjer groeit 2 meter per dag wat zeer actief is en je hoort hem dan ook kruipen!.
Vanuit El Calafate ben ik vervolgens per bus gereisd naar Puerto Natales in Chili. Hieruit heb ik mijn 4 daagse trektocht geregeld in het Chileense Nationaal Park Torres del Paine. In het begin was ik niet gerust op een goede trekking daar ik last had gekregen van mijn linkerbovenbeen. (wat en hoe is mij onbekend, maar ik had wel pijn bij het lopen!) Ik heb, enigszins, conservatief mijn verblijf in de refugio´s geregeld om in geval van malheur terug te kunnen. Gelukkig bleek in het park dat ik nergens last van had en ik de dagen met trekkings van 8-9 uur kon volbrengen. Deze trekkings gingen over bergpaden, bergbeekjes, rotspartijen en bossen en hadden soms stijgingen tot 1000 meter hoogte verschil. Ik heb dan ook redelijk veel gezweet. De dag dat ik hier aankwam was het schitterend en windloos weer en kon ik een perfecte foto van de Torres maken in een spiegelend meer waar ook flamingo’s waren neergestreken. De volgende dagen veranderde het weer geleidelijk tot bewolkt met regen en zeer sterke winden. De laatste dag heb ik 5 uur in de regen terug naar de bushalte moeten lopen. Onderweg heb ik met keien de aangezwollen bergbeekjes moeten dempen om nog enigszins droog de overkant te halen. (bruggetjes over beekjes zijn spaarzaam).
Een fantastische tijd toch gehad met goede trekkings en leuke gesprekken met de medetrekkers/hikers. Er zijn hier erg veel Israëliërs welke gigantische backpacks met zich mee torsen en buiten in tentjes slapen. Een refugio is toch comfortabeler, warm, droog en je hoeft geen kampspullen en eten mee te sjouwen. Het hiken is al zwaar genoeg vind ik!
Na het bezoek aan Torres del Paine heb ik terug in Puerto Natales de bus naar Pucon genomen. Dit bleek een monster etappe te zijn van in totaal 40 uur bussen. Eerst met een lokale bus naar Punta Arenas (150 km en 3 uur naar het zuiden) om vervolgens na het wachten van 1 uur in een onmetelijke lege vlakte opgepikt te worden door een luxe Pullman bus. Deze bus reed continu dag en nacht door via Argentinië naar Osorno in Chili. Een directe weg in Chili van Zuid naar Noord bestaat niet dus moet je wel via Argentinië reizen. Vanuit Osorno heb ik weer een lokale bus naar Pucon genomen. Deze deed 4,5 uur over de 250 km. Inmiddels ben ik 2 dagen in Pucon en ben gestart met mijn cursus Spaans.
Tot zover dit vervolgverhaal de foto´s zal ik later vanmiddag plaatsen

Doei, John