Strand van Koh Chang als afsluiting

Strandvakantie op Koh Chang.

In Siem Reap een buskaartje gekocht naar Koh Chang. In totaal zal dit de gehele dag duren. Met de tuk-tuk worden we opgehaald en naar de airco bus gebracht. Al 5 km buiten Siem reap houdt de geasfalteerde weg op. Boze tongen beweren dat de luchtvaartbedrijven een verbeterde weg tegenhouden en/of sterk vertragen. De weg naar Poipet op de grens met Thailand is nog 140 km weg. Dat wordt dus afzien. Deze weg is eigenlijk een lange stoffige rode lijn. Aan weerszijden zijn rijstvelden welke momenteel vrijwel geheel onderwater staan. Hier is duidelijk sprake van wateroverlast. Je ziet het water met grote kracht van de ene kant naar de andere kant stromen. Er moet dus erg veel regen geweest zijn, gezien de enorme waterhoeveelheden. Bij de duikers zie je kinderen een bad nemen. In totaal zou de bus er 6 uur overdoen dus net iets meer dan 20 km/uur. De overgang is enorm. Is de Cambodjaanse zijde stoffig en armoedig, aan Thaise zijde zijn er bestraatte wegen en goede woongebieden. Ook aan de marktjes zie je dat je weer in redelijk bewoond gebied bent terecht gekomen. Binnen 30 min zijn de douane formaliteiten afgerond en wachten we op onze minibus die ons in 3 uur de resterende 200 km naar de ferry bij Trat zal vervoeren.
Nog even 45 minuten op de ferry en met de songtouw naar ons resort “Warapura” op Lonely Beach. Dit resort is net klaar, schoon en vrij luxe en voor de schappelijke prijs van 750 Baht (15 €) eigenlijk zeer goedkoop inclusief ontbijt, flat screen, DVD en airco.

De volgende dag voor de verandering eens even helemaal niets gedaan. “Uitslapen” tot 09:00, gewandeld op het strand fruit shakes geproefd in de Treehouse, cocktails uitgeprobeerd, bier gedronken, boek gelezen en lekkere lokale dissen genuttigd. De vakantiewens van Ingrid dus.

Op lonely Beach zijn opvallen veel traditionele bamboe Tattoo shops en verrassender was dat ondanks er weinig tot geen toeristen/backpackers zijn er toch veel klandizie in de shops te zien zijn. Sommige teens van 16-18 jaar lopen er dan ook al zo jong “gekleurd” bij.
We blijven hier in totaal 3 dagen dus hebben we voor de volgende 2 dagen het programma uitgestippeld, eerst snorkelen en dan het eiland per scooter verkennen.

Morgen gaan we dus snorkelen bij de eilandjes ten zuiden van Koh Chang (4 sites gezocht). Met een boot vertrokken uit Bang Bao in ca 1,5 uur over een ruige zee naar de eerste site. Er werden pilletjes uitgedeeld maar afgeslagen. Achteraf toch wel last gehad van de zeegang. Het koraal is mooi maar de vissen zijn niet zo talrijk en kleurrijk als bij de Rode zee bij Egypte. Aan boord hebben ze een lekker lunch-buffet en verse garnalen en vers fruit. Het weer is ons te goed gezind en dus blijken we s’avonds flink verbrand te zijn. Op ons overdekte terras naar de zonsondergang gekeken en met de vis als catch of de dag lekker gegeten. Met een DVD’tje de dag afgesloten.

De dag erna een scooter gehuurd (150 Baht per 24 uur!) en de enige weg op het eiland afgereden. Onderweg tank je gewoon langs de kant van de weg. Overal vind je lieden die benzine verkopen voor 30-40 Bath per liter (0,6-0,8 €). Hierbij hebben we ook nog de Khlong Plu waterval bezocht en lekker geluncht in het vissersdorpje Bang Bao in het meest zuidwestelijke puntje van Koh Chang. Toch weer wennen na dik 25 jaar om weer op een scooter te zitten. Links rijden is zo wie zo vreemd. De weg is smal en gaat op en af met zeer steile hellingen waarbij de snelheid bergopwaarts niet boven de 20-25 km komt.

Na 4 overnachtingen hier de bus naar Bangkok genomen waar we vroeg in de middag aankomen. De minibus heeft hierbij onderweg snelheden tot 160km/uur op de teller gehad zodat we in no-time de 300 km overbrugd hadden. Dit is een groot verschil met de beroerde infrastructuur in Cambodja.

Woensdag 1 oktober 2008, de laatste dag van onze trektocht van 4 weken. In Bangkok hebben we een fietstocht (beschreven in enkele dagbladen in Nederland van Co van Kessel) door Bangkok gemaakt waarbij je dwars door China-town en andere interessante wijken van Bangkok gaat. Bangkok’s China-town staat bekend als de meest authentieke buiten China. Deze fietstocht voert je in drie uur door alle facetten van deze boeiende samenleving. We vertrekken vanuit het Grand China Princess Hotel. Complete autosloperijen kom je tegen en soms ga je met de fiets letterlijk door lokale restaurants en huizen. Meteen fiets je door een steegje 'n straatmarkt op vol met snuisterijen, portemonnees, poppen, haarspelden, horloges, oorbellen, schoolschriften, dameshandtasjes en ga zo maar door. Als we net zijn vertrokken begint het te regenen, maar gelukkig is dit na circa een half uurtje weer afgelopen. Het kleurspel schittert voor je ogen... winkels en groothandels, alles door elkaar is te koop. Marktkraampjes met fruit, groente, snacks en vers gebakken vis. Klaar terwijl u wacht. Midden in deze drukte plotsklaps: stilte: 'n Chinees altaar, brandende kaarsen, je ruikt wierook. Vandaag is het feest van de vegetariërs. Na een oversteek naar de andere oever van Bangkok zijn we na 3,5 uur weer terug. Een mooie fietstocht welke zeker aan te bevelen is.

We hebben een excursie van een halve dag geboekt bij één van de vele reisbureautjes in Khaosan Road. S’morgens werden we opgehaald met een busje om naar de floating market van Damnoen Saduak te gaan. Damnoen Saduak is beroemd vanwege de drijvende markt die hier dagelijks wordt gehouden. Het plaatsje ligt maar 80 kilometer van Bangkok, maar het lijkt een eeuwigheid te duren voor we er zijn, maar dit is momenteel slechts alleen een toeristische attractie geworden, niet authentiek maar wel aardig. Het is een mooi en kleurrijk gezicht om alle bootjes door elkaar heen te zien krioelen. We schieten dan ook veel foto's. Helaas zijn er wel veel bootjes gevuld met toeristen en souvenirs en het is lastig om die juist niet op de foto te krijgen.


In Bangkok moet je Khao San Road hebben gezien en geproefd en dus dit ook regelmatig aangedaan. We zaten er slechts 100 meter vandaan in ons New Siam II Guest house. Khao San Road is DE backpackers-place-to-be in Bangkok. Toeristisch of niet, de sfeer is er altijd gemoedelijk en je kunt er alles krijgen wat je nodig hebt. Je vindt er goedkope guest houses, tientallen eetstalletjes met heerlijke noodle- en rijstgerechten, verse fruit, fruit shakes, goedkope copy-cd/dvd-shops, veel imitatie kleding etc.
Overdag is Khao San Road betrekkelijk rustig. Rond een uur of 15:00 beginnen ondernemers hun waren uit te stallen op marktkramen of gewoon op straat. Door de cd/dvd shops wordt flink wat herrie veroorzaakt. Later op de avond nemen de kroegen en clubs dit over en kun je stuiterend Khao San Road en omgeving verkennen. Op iedere hoek staat wel een cd/dvd verkoper, tuk-tuk driver of iemand die je een gogo-bar in wil praten.

De rest van de tijd ons geld opgemaakt met cadeautjes kopen voor het thuisfront.

Als ik dit schrijf ben ik weer thuis in het koude Nederland en zit het backpack avontuur van Ingrid erop.

Gaat zij een volgende keer weer???. Indonesië staat voor volgend jaar nog op het programma.

Nog enkele opmerkelijke gebeurtenissen/ervaringen.

De Bergvolken bezigen zich aan Betel kauwen:
De noot wordt in kleine brokjes gehakt en ingepakt in een stuk betelblad (niet van de Betelpalm maar van de Betelpeperstruik) en vermengd met wat ongebluste kalk, kruidnagel en pruimtabak . Het gecombineerd gebruik met kalk versterkt het effect van de betelnoot doordat de stof areciline omgezet wordt in de werkzame stof arecaidine. Wanneer je het vaak kauwt verkleuren je tanden en mond naar diep rood/zwart. De Aziatische betelnootkauwers zijn hier erg trots op. Betelnoot is een opbeurend middel. Het bevat de stof arecaline, die bekend staat om haar gemoedstoestand bevordende werking. De stof stimuleert de werking van het menselijk centrale zenuwstelsel. Het kan de bloedcirculatie bevorderen en de gemoedstoestand verbeteren. Betelnoot kan een euforisch gevoel geven en heeft ook zinnenprikkelende eigenschappen.

Grijze haren.
In de straten van Thailand en Laos viel ons op dat hier veel gemengde koppels lopen (westerse mannen met Thaise vrouwen). De meeste mannen naderen de pensioenleeftijd en hebben een gewicht van drie cijfers. Toch lopen ze stuk voor stuk te pronken met een mooie, slanke en vaak erg jonge vrouw.

De lekkere Thaise keuken
De meest gebruikte ingrediënten zijn: kokosmelk, citroengras, koriander, gember, knoflook en (rode) pepertjes. Samen met rijst (steamed, fried of Sticky) en noedels vormt dit de dagelijkse hoofdmaaltijd. Curry, Yellow Noodles, Fried Rice, Sweet and Sour, variaties in Squid, Fish, Chicken, Pork, Beef, Prawns etc. Dit wordt overall direct in de wok klaargemaakt, vers en warm. Chili’s kan je naar believen zelf toevoegen.